Udział weźmie: Franciszek Nastulczyk - tłumacz oraz autor wyboru.
Prowadzenie: Maciej Melecki i Krzysztof Siwczyk
Jeżeli wiecie, że istnieje coś takiego jak „teologia czułości“, możecie być niemal pewni, że właśnie tutaj pojawia się ona w swojej nagości. Za każdym wierszem jest jedno ludzkie przytulenie, gdyż za każdym życiem, które rozpłynęło się w bezpowrotności, jest głębokie doświadczenie współczucia oraz współzależność, zaufanie i nadzieja. Ta poezja wrażliwie wskrzeszanej pamięci zmusza do uklęknięcia. To nie są jakieś wymyślone i odgrzewane żale czy widoki mistycznych krain. Nie ma tu żadnej kropli udawanego bólu i ani jednego słowa, które kierowałoby tylko uwagę na wyobraźnię poetki. Są to bowiem wiersze pokory, w których autorka bierze na siebie krzyż innych, chociaż ich nie poznała, i dlatego nie ma żadnego obowiązku tego czynić. Tylko że musi. Czuje, że była powołana do zadania, którego nie może – tu i teraz – wykonać nikt inny. Lenka Kuhar Daňhelová nie jest sama i nie musi nieść ciężaru cudzego bólu. Jej wiersze przede wszystkim mówią o miłości pomiędzy ja i ty. Przecież ci, którzy już wiedzą, że zbliża się ich spotkanie z wiecznym „niech się stanie”, nie chcą być wspominani tylko z powodu swojego smutku, lecz również poprzez radość i bliskość dwojga lub trojga zupełnie zwykłych ludzi: Jeżeli ma po nas coś pozostać,/niech pozostanie nasz śmiech./Ta wesołość niech wypełnia powietrze./I żadnego smutku./Byliśmy tutaj, byliśmy tak razem,/że nawet nitka pajęczyny/nie weszła pomiędzy nas./
Zdeněk A. Eminger
Lenka Kuhar Daňhelová
Poetka, prozaiczka, malarka, tłumaczka, organizatorka wydarzeń kulturalnych, urodzona w 1973 roku w Karniowie. Pracuje jako tłumaczka i przekłada z języka polskiego, słoweńskiego, włoskiego i francuskiego. Jest autorką pięciu zbiorów poezji, jednej powieści , dwu naukowych publikacji i niemal trzydziestu przekładów książkowych, przede wszystkim z języka polskiego i słoweńskiego. Jest członkinią Asocjacji Pisarzy i Gminy Tłumaczy. Oprócz dwóch książek publicystycznych Nové Heřminovy – Neu Ebersdorf (Arnika, Ostrawa 2003), Jak žít s povodněmi (Jak żyć z powodziami, Arnika, Ostrawa 2005), wydała powieść Cizinci (Obcy, Balt-East, Praga 2004) oraz tomy wierszy: Neuvršćeno (Niezaszeregowane, Belgrad 2009, przekład na język serbski Biserka Rajčić), Pozdrav ze Sudet (Pozdrowienie z Sudetów, edycja Psí víno Stůl, Praga 2010), Její bolest (Jej ból, Protimluv, Ostrawa 2012), Hořem (Przez cierpienie, Protimluv, Ostrawa 2014) i Jaká nesmrtelnost? (Jaka nieśmiertelność?, Protimluv Ostrawa 2020), za którą zdobyła nagrodę literacką Jantar. Swoje wiersze i prozę publikuje w czeskich i zagranicznych czasopismach. Mieszka w Berounie koło Pragi, gdzie ze swoim mężem Peterem Kuharem organizuje coroczny międzynarodowy festiwal literacki „Stranou - evropští básníci naživo” (Pobocza – europejscy poeci na żywo).