Ponad pół wieku temu Krzysztof Karasek postawił pytanie „Co ja tu robię?” w wierszu Rewolucjonista przy kiosku z piwem. W nim początek, skaza i chwała poezji pokolenia Nowej Fali. Ale po czasie otwarcia nadchodzi czas zamknięcia i podsumowania. „Baron Romero. Wstęp do przyszłej poezji”, wpisując się w horacjańską tradycję „Listu do Pizonów”, pozostaje bardziej gawędą o osobistych spotkaniach z wierszami aniżeli normatywną poetyką czy poradnikiem. Adresatami tej „De arte poetica” nie są poeci, krytycy czy literaturoznawcy ale ci, którym w życiu przydarzyło się spotkanie z wierszem, który coś w nich poruszył, wstrząsnął rutyną codzienności, pozwolił usłyszeć własny głos. Na moment pozwolił uwierzyć, że jest to możliwe.
„Decipimur specie recti”, „dajemy się zwodzić pozorom prawdy” przestrzegał Horacy, w czasach kiedy nikt sobie nie wyobrażał stopnia nasycenia rzeczywistości dyskursem medialnym, którego szablonom jesteśmy poddani dzisiaj. W czasie marnym poezja nie musi objawiać prawd, ale może otworzyć im prześwit, osłabiając i burząc władzę pozoru. Warunkiem jest suwerenność głosu, „rebelia słowa przeciw gładkim ustom, bunt mowy przeciwko wymowie”, któremu wiersz może przywrócić kosmiczną sprawczość żywiołu.
Poemat o poezji nie będący usprawiedliwieniem politycznych i historycznych uwikłań („Traktat poetycki”, Miłosza), rozliczeniem poetyk („Esej o rymie”, Shapiro), quasiteologiczną inwokacją („Arte poetica”, Huidobro) czy poszukiwaniem azylu w narcyzmie codzienności („Esej o stylu”, O’Hary), ale gawęda o „radości czytania” wierszy i wyjątkowości każdego spotkania z poezją, oto „Baron Romero”.
Adam Komorowski
KRZYSZTOF KARASEK pierwszą swoją książkę, tom poezji Godzina jastrzębi, opublikował w roku 1970. Jest autorem około trzydziestu zbiorów wierszy i wyborów, powieści Wiosna i demony (1980), trzech tomów szkiców literackich: Poezja i jej sobowtór (1986), Autopsychografia (1993), Pochwała nieobliczalności (2012) oraz antologii Współcześni poeci polscy. Poezja polska od roku 1956 (1997), laureat Nagrody im. Władysława Reymonta "za całokształt twórczości" (2009), Nagrody Orfeusza "za najlepszy poetycki tom roku" (2011), nagrody Międzynarodowego Festiwalu w Nowym Sadzie, Serbia (2012), Nagrody Literackiej miasta stołecznego Warszawy (2013). Odznaczony Medalem Zasłużony dla Kultury "Gloria Artis" (2008).
W roku 2003 ukazał się numer specjalny czasopisma "Topos" (nr 71-72, 2003) poświęcony twórczości tego poety, a w roku 2013 nakładem Instytutu Mikołowskiego monografia o twórczości poetyckiej i eseistycznej Krzysztofa Karaska pióra Grzegorza Kociuby Twarze rozbitka.
Ostatnie publikacje poetyckie: Gondwana (Iskry 2006), Gry weneckie (Topos 2007), Autostrady i konie (Czytelnik 2008), Flary (poemat) (Nowa Okolica Poetów 2009), Ody (Topos 2009), Lofoty i inne wiersze (Czytelnik 2010), Wiatrołomy (Topos 2011), Dziennik rozbitka (Instytut Mikołowski 2012), Słoneczna balia dzieciństwa (Instytut Mikołowski 2013), Wiedza radosna (Instytut Mikołowski 2015), Przyszedł człowiek żeby chłostać morze (Instytut Mikołowski 2017).
Krzysztof Karasek Baron Romero. Wstęp do przyszłej poezji
Wyd. Instytut Mikołowski, 2018
Tom: 154
Format: 195 x 125 mm
Str. 32
ISBN: 978-83-65250-45-2
Cena: 20 zł