Odpowiedzią na obojętność świata jest żarliwość poetyckiej o nim opowieści – i tym właśnie są wiersze Andrzeja Titkowa, których bohater, czuły współuczestnik zdarzeń i wrażliwy obserwator, pozostaje wierny młodzieńczemu zaangażowaniu nie pozwalającemu milczeć wobec rozpoznawanego wokół zła i nakazującemu przebijać się przez otaczającą ciemność by próbować, jak Syzyf, ze świadomością nieuniknionego, ocalić kruchą i delikatną, wiążącą go z innymi ludźmi tkankę wartości nieredukowalnych, tych zatem, bez których wszystko się rozsypuje w skazane na spopielenie śmietnisko tandety doraźnego przemijania. Ta opowieść, silnie zakorzeniona w tradycji, jest jednym z tych poetyckich głosów, które kultywują wiarę w sens wspólnoty spajanej pragnieniem wolności i odpowiedzialności za los człowieka. Są też te wiersze kolejnym mocnym przypomnieniem wystąpień programowych tej formacji pokoleniowej, którą krytyka obdarzyła mianem Nowej Fali.
Leszek Szaruga
Wiersze z tomu:
NIEZNOŚNY CIĘŻAR BYTU
Schodowa klatka,
zapachy zup, strzępy rozmów,
kroków rytm.
Na tej klatce,
na chybotliwej kładce,
przypadkowe spotkanie,
nieuważne spojrzenie,
bezradne: dzień dobry!
Ale ten dzień nie jest dobry,
ani dla niej,
ani dla mnie,
już raczej
bezładny, bezdenny, bezludny.
Na tej samej klatce,
tymi samymi schodami,
w górę i w dół,
w dół i w górę
dźwigamy,
całkiem osobno,
nieznośny ciężar bytu.
***
Nienarodzone wiersze,
niedonoszone, przenoszone płody
jałowych rojeń, płytkich, niespokojnych snów –
niepewne, przestraszone,
wychudzone lub chorobliwie rozdęte.
Człowiek się rodzi –
skrwawiony strzęp
oblepiony śluzemprzeraża
go świat
mięsożernych ust,
nienasyconych gardeł,
przepastnych jelit
A gdy okrzepnie na tyle,
by odegnać lęk
zmienia się
w wyschniętą grudkę
jałowej ziemi,
uwierający kamyczek
w bucie Wszechświata.
CHMIELNA
Ulica ta sama,
a nie taka sama,
czterdzieści lat wcześniej
i ja
młodszy o tyle marzeń, złudzeń
i tęczowych wzlotów,
starszy o tyle doświadczeń,
słów, potknięć i błędów.
Tą samą ulicą,
tak inną,
ten sam ja,
całkiem odmienny
wciąż idę.
Powiedz mi, proszę,
gdzie to wszystko znikło,
w jakie uszło morze?
ANDRZEJ TITKOW - poeta, reżyser, scenarzysta, producent filmowy i wykładowca akademicki, urodzony w Warszawie. Ma w swym dorobku wiele filmów dokumentalnych, kilka fabularnych filmów telewizyjnych (w tym serial Układ krążenia), film kinowy Światło odbite, spektakle teatralne, telewizyjne i radiowe. Jest autorem trzech tomów poetyckich: Wstęp do nie napisanego poematu (1976), Zapisy, zaklęcia (1996), Pieśń pod pieśniami (2016) oraz książki Inteligent niepokorny w kraju realnego socjalizmu (2020).
Andrzej Titkow "popiół i popiół"
Wydanie I, Instytut Mikołowski 2021
Redakcja: Maciej Melecki
Biblioteka Arkadii - Pisma katastroficznego, tom 186
stron: 98
ISBN 978-83-65250-83-4
Cena: 25 zł
Zamówienia na książkę prosimy składać na maila: im.sklep@wp.pl