O płycie: Poeta, pisarz i piosenkarz Marcin Świetlicki przygotował płytę – „Wojaczek” z utworami tragicznie zmarłego poety. Oprócz Świetlickiego utwory Rafała Wojaczka wykonuje aktorka i wokalistka Julia Kamińska.
„Rewersy. Rozmowy literackie” to zbiór 15 obszernych wywiadów z najważniejszymi polskimi pisarzami i tłumaczami. Wśród nich są m.in. Kazimierz KUTZ, Sławomir MROŻEK, Andrzej STASIUK, Marek BIEŃCZYK, Stefan CHWIN, prof. Janusz DEGLER, Piotr MATYWIECKI, Kamil SIPOWICZ, Krzysztof VARGA i Bohdan ZADURA. Całość ilustrowana jest unikatowymi fotografiami.
Podczas gdy poezja Witolda Wirpszy zdążyła stać się przedmiotem historycznoliterackich dociekań i istotnym punktem odniesienia dla autorów kolejnych pokoleń, jego twórczość dramaturgiczna pozostaje zapoznana.
O książce: „Sama niewinność” - taki tytuł nosi powieść ukończona w roku 1975 przez Witolda Wirpszę, ostatnie duże prozatorskie dzieło pisarza, dotąd nie ogłoszone drukiem.
„Kinkiety w piekle” – tom felietonów, szkiców i wywiadów Krzysztofa Siwczyka z ostatnich lat. „Naszym udziałem jest zdawkowy zgon, którego nie da się przeczytać, można go jedynie zobaczyć. Dlatego tak bardzo dbamy o cerę” – pisze Siwczyk.
Utrata możliwości bezpośredniego transmitowania głosu wynika z odbioru coraz bardziej pokawałkowanego świata, doznawanego w enigmatycznych, dotkliwie znikliwych fragmentach, dlatego też w Cudzych pieśniach Grzegorza Marcinkowskiego, właściwie w każdym wierszu, poruszamy się w sferze niedocieczonych rozpoznań, ledwo uchylonych kulis absorbujących autora sytuacji lub stanów, natrafiając na ścieśnione oznajmienia, które tylko sugerują – jak ma to miejsce […]
Udział wezmą autorzy: Magdalena Lytek-Dehiles (redaktorka tomu), Marta Kopacz, Anna Judge, Alina Staneczek, Kasia Godefroy.
Niewymowny lęk i nieustraszoność ludzkich słów w tym tomie poezji. Rapuje i tańczy ze śmiercią poeta z ukraińskich Czerniowców. Jak trzynastowieczny franciszkanin Tomasz z Celano – wszystek wydobył Paul Celan gniew i czas w swoich sylabach i sekwencjach. Requiem dla tamtego wieku i naszego (Zbigniew Kadłubek).
Abrasz oznaczać ma w tkactwie niezamierzoną różnicę w odcieniach barwy przędzy widoczną we wzorze dywanu, ale – choć wątki tkackie przewijają się przez karty najnowszego tomiku Bianki Rolando – autorka zdaje się używać tego terminu przewrotnie do określenia zamierzonych efektów swojej poetyki. Umyślne i zawsze zmysłowe (wzrok) tkanie „Abraszu” zdaje się więc procesem, który nie […]